Ήρθα στην Κρήτη το 1974 ως μέλος συνέδριου των ΤΕΙ (ΚΑΤΕΕ) και στα πλαίσια φιλοξενίας των συναδέλφων φοιτητών είχαμε επίσκεψη στην Κνωσό και στον Άγιο Νικόλαο .Στάση κάναμε στο Α δημοτικό και ήρθε ο έρωτας με την πρώτη ματιά και ανάσα και αυτόματα ήρθε η τρελή σκέψη ΜΑΚΑΡΙ να μπορέσω να ζήσω εδώ μια μέρα . Και πως τα φέρνει η ζωή 15 χρόνια μετά επαγγελματική πρόταση των πολυεθνικών καπνοβιομηχανιών ήρθα σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο να ζήσω με την οικογένεια μου που τότε ήταν η Αλέκα Σκαλαίου και η μόλις 4 χρονών Άλκηστης μετά ήρθε στην ζωή μας και ο Ιάσωνας .Κατά την 33χρονη επαγγελματική μου ζωή γνώρισα κάθε σπιθαμή του Μεραμπέλου και αργότερα όλου του Λασιθίου.

Λάτρης του μηχανοκινήτου αθλητισμού πέρασα 20 χρόνια μαζί με άλλους φίλους στον Αγωνιστικό Όμιλο Λασιθίου διοργανώνοντας αγώνες αυτοκίνητου Πλ.Νεάπολης –Σεληνάρι (έγινε γνωστό σε όλη την Ελλάδα) και μοτοσικλέτας στην πιστά ΧΟΥΜΕΡΙΑΚΟΥ που μας είχε παραχωρήσει αντί πινακίου φακής ο αείμνηστος ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΣ με την αμέριστη συνδρομή του σημερινού Αρχιεπισκόπου Κρήτης. 

Συμμετέχω δυναμικά στην προσπάθεια του ΧΑΡΗ ΑΛΕΞΑΚΗ για να συνεχίσει στην ΠΡΑΞΗ αυτό που κατάφερε η ομάδα του τόσα χρόνια δηλαδή να βγάλει την πόλη έξω από τα σύνορα της όπως έκανε με τους παγκόσμιους και πανελλήνιους αγώνες .